Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Γέροντας Ιάκωβος-Ο Γέροντας και το Προσευχητάριο

Γέροντας Ιάκωβος-Ο Γέροντας και το Προσευχητάριο



Μια χριστιανική ομάδα Αγάπης Δικαστικών Λειτουργών αφανής και άτυπη, που λειτουργεί από 25ετίας και πλέον, με κέντρο την Ι. Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παλαιάς
Πεντέλης, μεταξύ των πνευματικών και φιλανθρωπικών σκοπών που έχει, είναι και εκείνος της διαθέσεως σε ικανόν αριθμό δωρεάν Χριστιανικών βιβλίων και δη Καινών
Διαθηκών με ερμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα και Ιωάννη Κολλιτσάρα, Προσευχηταρίων κλπ. Εκείνη την εποχή η ομάδα διέθετε προσευχητάρια εκδόσεως του Θ. Επισκόπου
Μ.Λ., τα οποία ήσαν κόκκινα, πολύ ωραία, με χρυσά γράμματα και πρακτικά. Γι΄ αυτό και περιζήτητα. Απ΄ αυτά είχαμε στείλει 10 και στον Γέροντα Ιάκωβο, για να τα δίδει
ευλογία σε πνευματικά του παιδιά ή προσκυνητές της Μονής κατά την εξομολόγηση.

Σ΄ ένα προσκύνημά μας λοιπόν στον Όσιο Δαβίδ, στο οποίο μετείχαν και τα μέλη της Ομάδος Εμμανουήλ Εμμαν., Αρεοπαγίτης ε.τ. και Ιωάννης Τριανταφ. ευσεβής Χριστιανός
και διαπρεπής δικηγόρος των Αθηνών, ο δεύτερος εξ αυτών παρακάλεσε τον π. Ιάκωβο να του δώσει ένα τέτοιο προσευχητάριο, που ήταν ωραίο, ως ευλογία. Ο π. Ιάκωβος
εδέχθη την παράκληση και του είπε «μείνε ήσυχος κ. Γιάννη, αύριο θα σου δώσω ένα», γιατί τον εκτιμούσε ιδιαιτέρως. Πράγματι την επομένη ημέρα Σάββατο απόγευμα την
ώρα που αποχαιρετούσαμε τον Γέροντα στο Αρχονταρίκι, εκείνος έβγαλε ένα τέτοιο ωραίο, κόκκινο προσευχητάριο και το έδωσε στον κ. Τριανταφ. παρουσία μου. Εγώ
περίμενα πως θα έδιδε και σε μένα ο Γέροντας ένα με την ευγένεια που τον διέκρινε και το γεγονός ότι εγώ, στο κάτω-κάτω, του τα είχα στείλει. Αλλά δεν μου έδωσε.
Γι αυτό ζήλεψα, αλλά δεν είπα τίποτε. Έφυγα πικραμένος, χωρίς κουβέντα, κάτι που προφανώς αντελήφθη ο π. Ιάκωβος. Ούτε συζήτηση έκανα με τον κ. Τριανταφ. για το
ζήτημα αυτό. Γυρίσαμε στο σπίτι το απόγευμα του Σαββάτου, εγώ πάντοτε πικραμένος. Αλλά την Δευτέρα το πρωί, μόλις μπήκα στο γραφείο μου και κάθισα στην καρέκλα,
βλέπω μπροστά μου, στο γραφείο (το έπιπλο) ένα παρόμοιο κόκκινο Προσευχητάριο, που κανένα μέλος της οικογενείας μου ή τρίτος δεν είχε τοποθετήσει. Ήταν μυστήριο.

Τώρα πως βρέθηκε το Προσευχητάριο αυτό στο γραφείο μου δεν το γνωρίζω. Η εξήγηση που δίνω είναι, ότι ο π. Ιάκωβος με το διορατικό χάρισμα που είχε, αντιληφθείς την
στενοχώρια μου έστειλε και σε μένα ένα παρόμοιο, με το δικό του, άγνωστο σε μας, τρόπο.
Μάλιστα σκόπευα να μην αναφέρω το περιστατικό αυτό σε τούτο το βιβλίο, προς αποφυγήν σχολίων ή και σκανδαλισμού. Αλλά το αναφέρω τη επιμονή του αγαπητού εν
Χριστώ Αδελφού κ. Ι. Τριανταφ. πρωταγωνιστού του περιστατικού αυτού.


ΠΗΓΗ........http://xristianos.gr/forum

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.